اتفاقات مهم :: 𝕬𝖗𝖍𝖆𝖎𝖓

𝕬𝖗𝖍𝖆𝖎𝖓

Snowman

𝕬𝖗𝖍𝖆𝖎𝖓

She has a kind soul, but a cold heart
💙❄⛄💙❄⛄
Since I was a child
I've always loved a good story
I believed that stories helped us to ennoble ourselves
to fix what was broken in us
and to help us become the people we dreamed of being
Lies that told a deeper truth

بایگانی
آخرین مطالب
نویسندگان

۲۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اتفاقات مهم» ثبت شده است

در کتابی خواندم که می گفت:"تنهایی را فقط در شلوغی می شود حس کرد"
دروغ بود!
تنهایی مثل سایه گاهی پشت سرت راه می آید
گاهی در کنارت،
گاهی روبه رویت،
گاهی در زاویه ای نامشخص،
و  زمان هایی که حتی دیده نمی شود.
اما هست؛ در شادترین لحظه ی زندگی ات و غمگین ترین...
همراه تو نفس میکشد،
می خندد،
می گرید.
مهم نیست که چقدر آدم های مهمی در زندگیت داری که با تمام وجود دوستشان داری و تو را میفهمند
گاهی شاید در عمیق ترین نقطه ی شب که به آسمان خیره شدی یا آهنگ مورد علاقه ات را گوش می دهی سراغت را بگیرد
و یا گاهی در شلوغ ترین نقطه ی روز که مشغول جنگیدن برای تصاحب رویاهایت هستی و یا حتی در حال استراحت و تماشای یک فیلم.
راستش مهم نیست اگر تمام صندلی های قلبت پر از آدم های با ارزش باشند همیشه یک صندلی خالی وجود دارد.
 این جنس تنهایی نیمه دیگری از توست که هیچوقت هیچکس هیچ زمانی حق لمس کردنش را ندارد جز خودت.

P.S 1: حداقل برای من اینگونه است.

P.S 2: و یک شعر زیبا از اقبال لاهوری:

دیوانه و دلبسته اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش
یک لحظه نخور حسرت آنرا که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش
دنبال کسی باش که دنبال تو باشد
اینگونه اگر نیست به دنبال خودت باش
پرواز قشنگ است ولی بی غم و محنت
منت نکش از غیر و پروبال خودت باش
صد سال اگر زنده بمانی گذرانی
پس شاکر هر لحظه و هرسال خودت باش

۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۳:۱۳
محدثه محزون

برگشتن به گذشته مهم نیست چقدر خوب بوده یا بد دقیقا مثل تقلا کردن و فرو رفتن تو باتلاقه
چرا اینده ی که میتونیم تغییرش بدیمو امیدی بهش هست رو قربانی گذشته ای کنیم که هیچ دسترسی بهش نداریم؟!
یجورایی مثل نوشتن با خودکار میمونه، تلاش بیشتر برای اصلاح کردن یا پاک کردنش فقط برگ های دفترو خراب میکنه
گذشته ارو باید سوزوند و خاکسترش رو به دریا سپرد و رها کرد
اونوقته که میشه با تمام وجود به جلو حرکت کرد.
+ و صد البته که از گذشته باید درس گرفت...

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۳۱ فروردين ۹۷ ، ۱۶:۵۹
محدثه محزون

می دانی؟

از یک جایی به بعد دیگر دنبال یک سری چیز ها نمی گردی

حتی شاید منتظرشان هم نباشی

از یک جایی به بعد فقط و فقط به خودت فکر میکنی

به دنبال خودت می روی

منتظر خودت می شوی

برای خودت تلاش می کنی

فقط خودت!


پ.ن : دقیقا در همان نقطه از زندگی ات که میفهمی هیچکس برایت، تو نمی شود!!!

گفت که دیوانه نه ای،

لایق این خانه نه ای،
رفتم و دیوانه شدم...
۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۰ مهر ۹۶ ، ۱۱:۰۹
محدثه محزون
گاهی آدم وقتی دلش گرفته می نویسد،
گاهی وقتی خوشحال است.
اما از همه  اینها که بگذریم از یک جایی به بعد آدم فقط نگاه میکند!
دیگر نه می تواند حرفی بزند،
نه چیزی بنویسد.

+راستش نمی دانم این مدل آدمها به آخرش رسیده اند یا هنوز چیزی برای غافل گیری وجود دارد...

۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۵ خرداد ۹۶ ، ۲۳:۵۸
محدثه محزون
بنظرم تنها تو روزای برفی و بارونیه که این زندگی میتونه حرفی برای گفتن داشته باشه
آدم نا امیدی نیستم،
اما وقتی پای روزهای برفی و بارونی در میون باشه تبدیل به موجودی میشم که
کمی بیشتر دیوانه است
کمی بیشتر حس میکند
کمی بیشتر زندگی میکند
یاد داستان های پریان و شاهزادگان کودکی بخیر
شاهزاده ای که روز به شکلیست و شب شکلی دیگر
یا تبدیل به موجودی زشت شده
میدونی قشنگیه این داستانا این بود که همشون منتظر یه عشق واقعی بودن
اینکه اگه همه چیز واقعی و درست باشه معجزه میشه و یه پایان خوش رقم میخوره
اما خوب من خیلی وقته که منتظر چنین معجزه ای نیستم
فقط وقتی اتفاقی برای آسمان میافته
مثلا ابری میشه
پرستاره،
بارانی یا برفی
من دیوانه تر میشوم...
۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۵ ، ۰۹:۲۵
محدثه محزون
+ اینکه خوبم...
یک دروغ بزرگ است،
اما من خوبم... :)

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۲ آذر ۹۵ ، ۱۱:۲۵
محدثه محزون

میدونی چه وقتهایی میفهمم که واقعا  تنهام آدم برفی؟!

وقتهایی که خیلی خوشحالم

یا خیلی غمگینم

چون تو این لحظه هاست که پر از حرفم اما شنونده ای برای حرفهام ندارم

+همچنان برف می بارد و من خوشحالم که آمدی آدم برفی

۴ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۵ ، ۱۹:۰۵
محدثه محزون
برف می آید...
اولین برف پاییزی...
چه حس خوبی...

+  تو این مدل هواها که برف میاد، بارونیه یا ابریه باید بشینم فیلم ببینم، موسیقی گوش بدم، کتاب بخونم ولی حیف که باید بشینم درس بخونم :(((((
البته اونقدرام بد نیست...
درس خوندنم دوست دارم :))))
۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۵ ، ۲۱:۳۱
محدثه محزون
می دانی؟!
در آینده ثانیه هایی وجود دارند که مینشینی و برای تمام آن سالهایی که گذشت و آدمهایی که آمدند و رفتند واتفاقاتی که دیگر هیچوقت فرصت دوباره تکرار شدن رانداشتند دلتنگی میکنی...
دلتنگی میکنی، برای صدا زدن نام مادرت...
برای لوس کردن خودت پیش پدرت...
برای مسخره بازیها و اذیت کردنهای برادرانت...
برای دورهم بودن و خنده های از ته دل با دوستانت...
و برای او...
و تمام آن سالهایی که عمرت را ساخت، تورا ساخت، خاطراتت را، افکارت را، احساساتت را...
و تو فقط میتوانی دلتنگی کنی.

+اینروزا چقدر مینویسم...
+ اینکه میدانم  در آن روزها برای این روزها دلتنگی خواهم کرد، بیشتر دلم تنگ میشود...
امیدوارم زندگی کردن آن روزها انقدر ها هم که فکر میکنم سخت نباشد...
۵ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۵ ، ۱۳:۴۳
محدثه محزون
می دانی؟!
شاید اینطوری بهتر است... بالاخره یکی این وسط باید کمی بیشتر مرد تر باشد، کمی بیشتر سرد تر باشد، سخت تر باشد و رباتی از منطق تا آن یکی بتواند راحت تر قدم بر دارد و دور شود...
و خوب چه بهتر که آن، من باشم...
همانطور که همیشه بودم...
اما می دانی بدی کار جا بود؟!
که هردو خواستیم راه را هموار کنیم برای دیگری...

+ کاش در دنیا شغلی بود به اسم دلتنگی کردن
بعد من میشدم کارمند تمام وقتش
هر روز مینشستم و برایت دلتنگی می کردم
۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۴ آبان ۹۵ ، ۲۲:۰۳
محدثه محزون