صدای باران

-صدای باران-

زیباترین سمفونی عاشقانه من است

وقتی که در،

سپید وسیاه تنگنای خیالم

قدم می زند!

"محدثه م"

احمد شاملو

مرگ من سفری نیست

هجرتی ست

از سرزمینی که دوست نمی داشتم

به خاطر نامردمانش

خود آیا از چه هنگام

این چنین

آیین مردمی

از دست بنهاده اید؟

من رویایی داشتم...دارم!

من رویایی داشتم به سفیدی برف...

به زیبایی رقص دانه های برف در دست باد...

من رویایی داشتم...

رویایی به صداقت زمستان...

به پاکی تن عریان درختان...

من

رویایی

داشتم!

دارم!

"محدثه م"

معلوم دل و مجهول چشم

همه چی از یاد آدم میره ،

مگه یادش که همیشه یادشه...

عشق های ناب

چیزی از عشق های ناب میدانی؟!

بدون بوسه،

بدون آغوش،

بدون نگاه،

بدون خواستن،

بدون داشتن،

و...

و نه هیچ چیز اضافیه دیگر

خیلی ناب و خالص

و خـــــــــــــــاص...

به همین خاطره که خیلی بزرگن

احساسات بیان نشده،

هیچ وقت فراموش نمی شن!

"محدثه م"

بادبادک باز

-گفت:خیلی میترسم

+گفتم:چرا؟

-گفت:چون از ته دل خوشحالم...
این جور خوشحالی ترسناک است...

 -پرسیدم آخر چرا؟!!
+و او جواب داد وقتی آدم این جور خوشحال باشد سرنوشت آماده است چیزی را از آدم بگیرد!

در حوالی رویاهایم

 در حوالی رویاهایم

کسی هست که

بعد از هر باران دلتنگی

رنگین کمانی می شود برایم

با تار و پود عشق

 کسی هست که

از شوق آمدنش

به استقبال بهار می روند

خزانهای عاشقی امکسی هست که

آسمان تنهایی ام را

با تمام عظمتش

به آغوش می کشد

 کسی هست که

ابرها را وسوسه می کند

به لحن باران

وقتی هوایش در من گل می کند

 کسی هست که

از زخمه های عاشقانه اش

سمفونی بتهوون می شود 

موسیقی ذهنم

 اما

.

.

.

همیشه کسی هست که نیست ... 

ابرها!

ابر ها

گاهی پرنده می شوند

گاهی شکل های دیگر

و گاهی به ندرت شبیه من می شوند و ...

می بارند!

بی تو!

بی تو ایستاده ام روی پاهای خودم

و دارم تو را نگاه میکنم

که حتی روی حرف های خودت هم

نمی توانستی بایستی...!

بیهودگی واژه ها...

 گاهی اوقات...

چقدر بیهوده اند این واژه ها،

حتی از پس ساده ترین احساسات بر نمی آیند!

افکار من کوچک نیست

و احساساتم...

این واژه های بیهوده ان که افکارم را کوچک نشان می دهند!

و احساساتم را عمیق...

من آن چیزی نیستم که در این واژه ها خلاصه شده باشم...

من فراتر از تمامی این واژگانم!

فراتر از افکار و باور های تو!

و...

فراتر از منیّت خودم...

من...!

چه واژه ی کوچکی ست!

و ما چه بزرگ می پنداریمش...

"محدثه م"